အာယုတို႔ ဇတ္လမ္း (တပ္ထဲ၀င္သြားျခင္း)

အာယုတို႔ ဇတ္လမ္း (တပ္ထဲ၀င္သြားျခင္း)

အခုတေလာ ပိုစ့္တခုေလာက္တင္ဖို႔စဥ္းစားေနရင္း တျခားအလုပ္မ်ားနဲ႔ ႐ႈပ္ေနကာ (မသိရင္ တကယ့္ စာေရး ဆရာႀကီး က်ေနတာပဲေနာ္…အဟတ္) ဘာေရးရမွန္း မသိေတာ့ပါ၊ ဒါနဲ႔ျမန္မာျပည္ကို ထိုင္လြမ္းရင္း အေမတို႔ကို သတိရလုိက္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုသတိရလိုက္ ေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြး ေတြးရင္း သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ အေၾကာင္းကို သြားသတိရသြားလို႔ သူ႔အေၾကာင္းေလး ေရးရင္း အလြမ္းေျဖဖို႔႔ စိတ္ကူး လိုက္မိတယ္ေလ… သူကေတာ့ အာယု တဲ့ေလ…

နာမည္က အာယုတဲ့ အသက္ရွည္ျခင္းဂုဏ္ကိုေဆာင္မယ္ထင္တာပဲ မနက္မိုးလင္း မ်က္လံုးႏွစ္လံုးပြင့့္တာနဲ႔ အေမနဲ႔အေဖက ခ်ီးမြမ္းခန္းစဖြင့္ေတာ့တာပဲ ေ…. ေကာင္ နင္ျမန္ျမန္ေသမွ ေအးမယ္၊ ဒါက သူ႔ကို ေမာနင္းခ်ီးမြမ္းခန္း၊ က်ေနာ္တို႔ အိမ္ခ်င္းက ကပ္ရက္ပါ၊ ရပ္ကြက္က သကၤန္းကၽြန္းထဲမွာဆိုေတာ့ သိၾကတဲ့အတိုင္းပဲ ဟိုဘက္ ဒီဘက္ မနက္မိုးလင္း စ ပြားတာနဲ႔ ညေန ျခင္ေထာင္ထဲ ၀င္တဲ့အထိပါပဲ အကုန္ၾကားေနရလို႔ပါ၊ ရပ္ကြက္အားလံုးကို မဆိုလိုပါ တခ်ိဳ ႔ေသာ ေနရာမ်ားကို ဆိုတာပါ၊

အာယု ရဲ ႔ အဖနဲ႔ အေမက သူကို႔ အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ အငယ္ဆံုးသားေလးမို႔ တေၾကာင္း အသက္အရမ္းႀကီးမွ ရထားတာက တေၾကာင္း၊ သူကလဲ မိဘ ေမာင္ႏွမေတြကို အငယ္ဆံုးဆိုတဲ့အတိုင္း ဆိုးခ်င္တိုင္းဆိုး ႏြဲ႔ခ်င္တိုင္းႏြဲ႔ေနေတာ့တာပါပဲ၊ မိဘမ်ားႏွင့္ စိတ္ေကာက္တဲ့အခါ အကိုအႀကီးဆံုးဆီကို သြားလိုက္ အမႀကီးဆီကို သြားလိုက္နဲ႔ စိတ္ေကာက္ေျပရင္ မိဘမ်ားစီျပန္လာလိုက္၊ ဒီလိုဘဲ သြားခ်ီလာခ်ီ လုပ္ေနေတာ့တာပါပဲ၊ သူက ဟန္တယ္ေလ အကို၊ အမ မ်ားနဲ႔ စိတ္ေကာက္တဲ့အခါ မိဘမ်ားစီျပန္လာလိုက္တယ္၊

အာယုရဲ ႔ မိဘမ်ားကေတာ့ ဆင္းရဲၾကတယ္ (အာယုရဲ ႔ အေဖက မီးရထား ဂါတ္ဘိုေဟာင္း ပင္စင္စားႀကီးေလ၊ အေမကေတာ့ ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ သားသမီမ်ားေပးစာ ကမ္းစာေတြနဲ႔ပဲ ရပ္တည္ေနၾကတာေလ) ဒါေၾကာင့္ သူက မ်ားေသာအားျဖင့္ အကို၊ အမႀကီးမ်ားနဲ႔သာ သြားသြားေနျဖစ္ပါတယ္၊ အကိုနဲ႔အမ ႏွစ္ဦးစလံုးက မဂၤလာဒံု ေဆးတပ္ထဲမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတယ္၊ ႏွစ္ဦးစလံုးက ဆရာ၀န္ေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ ပိုက္ဆံက ေထာတယ္ေလ၊ ဒါေၾကာင့္ အာယုက သူတို႔ကို ကပ္တာပိုမ်ားတယ္၊ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ အာယုက တပတ္တခါ စေနနဲ႔ တနဂၤေႏြ ေန႔ေတြမွာ မိဘမ်ားစီ အၿမဲလိုလို ျပန္လာေနတယ္ ရန္ကုန္တိုင္းထဲမွာဆိုေတာ့ အရမ္းလြယ္တာေပါ့၊ သကၤန္းကၽြန္းနဲ႔ မဂၤလာဒံုက သိပ္မၾကာပါဘူး ကားစီးရင္ ၂ နာရီေလာက္ပါပဲ… အဲ့ဒီအခ်ိန္က ေျပာတာေနာ္ အခုေတာ့မသိေတာ့ပါ၊ စစ္အစိုးရက လမ္းေတြအေဖာက္ေကာင္း တံတားေတြအေဆာက္ေကာင္းဆိုေတာ့ (ေဖာက္ပီးရင္းပ်က္၊ ေဆာက္ပီးရင္ပ်င္) နာရီ၀က္အတြင္း ေရာက္လိမ့္ မယ္လို႔ ထင္တာပဲ၊

အာယုနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ မေျပာမေနရ တေယာက္ကို ေမ့ထားလို႔ မရဘူးဗ်၊ သူကေတာ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္က အသက္ ၂ႏွစ္အ႐ြယ္ အာယု ရဲ ႔ ဒုတိယအကိုရဲ ႔ အငယ္ဆံုးသမီးေလးပါ သူ႔နာမည္ကိုေတာ့ ျဖဴေဖြး လို႔ေခၚပါတယ္၊ ျဖဴေဖြးရဲ ႔ အေဖနဲ႔ အေမမ်ားက လမ္းေဘးမွာ အသီးအႏွံေရာင္းတဲ့ ေစ်းဆိုင္ေလးတဆိုင္ဖြင့္ထားပါတယ္၊ သူတို႔ဆိုင္က သကၤန္းကၽြန္း၊ ေတာင္ဥကၠလာပနဲ႔ ရန္ကင္းတို႔ဆံုရာ နယ္ျခားမွာရွိတဲ့ လူသိမ်ားေက်ာ္ၾကားတဲ့ ၁၆ ေကြ႔ မွာပါ၊ (ေၾကာ္ညာ၀င္လိုက္အံုးမယ္ဗ်ိဳ ႔ ….. အဲ့ဒီေကြ႔ကဘာေၾကာင့္လူသိမ်ားလဲဆိုတာေလ၊ ၈၈ အေရး အခင္းမတိုင္ခင္ ကာလတုန္းက ေတာင္ဥကၠလာပမွာ ရာဇ၀င္ လူဆိုးႀကီးတေယာက္ရွိခဲ့တယ္၊ သူကေတာ့ နယ္ထိန္းရဲတပ္ၾကပ္ တေယာက္ပါပဲ (သူအမည္ကို ေမ့သြားတဲ့အတြက္ မေဖာ္ျပႏိုင္တာကို ခြင့္လႊတ္ပါ) လူေတြကို မတရားညွင္းဆဲ ႏွိပ္ဆက္ရာမွာ နာမည္အႀကီးဆံုးပဲဗ်ိဳ ႔ (အခုေခတ္မွာဆို ပိုဆိုးေပါ့ေနာ္) ၈၈ လဲေရာက္ေရာ ျပည္သူေတြရဲ ႔ အႏွစ္ႏွစ္အလလ က ထိန္းသိမ္း ခဲ့တဲ့ ေဒါသေတြကို အန္ထုတ္လိုက္ပါေလေရာ သူ႔ကိုသတ္ၿပီး သူ႔ရဲ ႔အသဲကိုေက်ာ္ကာ စားျပခဲ့ၾကတယ္ လူေတြက သူကို႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ သတ္ခ်င္ေနလဲဆိုတာအံမခန္းလိလိပါပဲ ၿပီးေတာ့ သူ႔အသဲကိုေၾကာ္ခဲ့တဲ့ ဒယ္အိုးရဲ ႔ မည္းေနတဲ့ ဖင္ပိုင္းမွာ ေျမျဖဴခဲနဲဲ႔ “မွတ္ထား” လို႔ ေရးပီး ထိုဒယ္အိုးကို ၁၈ေပ ေလာက္ရည္တဲ့ ၀ါးလံုးအရွည္ႀကီး တလံုးရဲ ႔ထိပ္မွာ ခ်ိပ္ကာ ၁၆ ေကြ႔ရဲ ေတာင္ဥကၠလာဘက္ အခ်မ္းက အခုအာယုတုိ႔အကိုရဲ ႔ဆိုင္ရွိရာေနရာမွာ ေထာင္ထား ခဲ့ၾကလို႔ နာမည္ႀကီးတယ္လို႔ ေျပာတာပါ၊ တျခားနာမည္ႀကီးမႈေတြ ရွိပါေသး ႀကံဳရင္ေျပာျပမယ္ေနာ္)၊

ျဖဴေဖြးေလးကို သူရဲ ႔မိဘမ်ားက မနက္မိုးလင္းရင္ အာယုတို႔ မိဘမ်ားစီမွာ လာအပ္ထားၿပီးေတာ့ ညေနဆိုင္သိမ္းၿပီးရင္ ျပန္လာေခၚေလ့ ရွိၾကတယ္ ဒီေတာ့ အာယုတို႔ အိမ္မွာ ေန႔လည္ဆို လူ ၄ ေယာက္ရွိၿပီး ညဘက္ဆို ၃ ေယာက္ရွိၾကတယ္၊ အာယုက သူ႔တူမေလးျဖစ္တဲ့ ျဖဴေဖြးေလးကို ခ်စ္ရွာပါတယ္ အိမ္မွာရွိေနတဲ့ အခ်ိန္တိုင္းမွာ သူ႔ကို ၀ိုင္းထိန္းေလ့ရွိတယ္ ျဖဴေဖြးေလးကလဲ အာယုကို အရမ္းခင္တြယ္လာတယ္ အာယုက ျဖဴေဖြးေလးကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး အိမ္အျပင္ထြက္ခ်င္တဲ့အခါ အၿမဲတမ္းအေၾကာင္းျပကာ ျဖဴေဖြးေလးကို ခ်ီကာအျပင္ထြက္ ၿပီးရင္အိမ္ေဘးနားက တအိမ္အိမ္မွာ အပ္ထားကာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ ေလွ်ာက္သြားေလ့ရွိတယ္၊ တခါတခါဆိုလဲ ျဖဴေဖြးေလးကို ခ်ီရင္း အကိုငယ္ရွိရာ ၁၆ ေကြ႔ကိုသြားၿပီး မုန္႔ဖိုးေတာင္းကာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ လၻက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ေလ့ရွိတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ျဖဴေဖြးေလးက အာယုကို အရမ္းခင္တြယ္သြားတယ္၊ အာယု မဂၤလာဒံုက ျပန္ျပန္လာရင္ ျဖဴေဖြးေလးက အရမ္း၀မ္းပမ္းတသာ ႀကိဳႀကိဳေလ့ရွိတယ္၊

အာယုရဲ ႔ အေဖကေတာ့ ပါပါႀကီးလို႔ေခၚပါတယ္(သားသမီးမ်ားက ပါပါႀကီး လို႔ ေခၚေနေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲက လူတိုင္းကလဲ လိုက္ၿပီး ပါပါႀကီးလို႔ပဲေခၚေတာ့တယ္) သူက အထက္မွာေျပာခဲ့တဲ့့အတိုင္း မီးရထားဂတ္ဘို ပင္စင္ စားတေယာက္ပါ မီးရထားဂတ္ဘိုဆိုတဲ့အတိုင္း တႏိုင္ငံလံုး ေရွာက္သြားေနခဲ့ရတယ္ေလ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေျမးမ်ားက အဖြားျဖဴလို႔ေခၚေနၾကတဲ့ အာယုရဲ ႔ အေမကို လက္ပတန္းၿမိဳ ႔မွာ ေတြ႔ၿပီး လက္ဆက္ျဖစ္ခဲ့ၾက တယ္ေလ၊ ပါပါႀကီးက အရမ္းေလးစားဖို႔ ေကာင္းတဲ့ အဖိုးအို တေယာက္ပါ ေနာက္ၿပီး သူက ေရွ ႔မွီေနာက္မွီေလ ထိုအခ်ိန္က အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ဆိုေတာ့ ျမန္မာ့ေရွ ႔သမိုင္းမ်ားကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိေနခဲ့တယ္ က်ေနာ္တို႔ အာယုတို႔ အိမ္ကိုသြားတိုင္း ပါပါႀကီးက သမိုင္းေၾကာင္းေတြ ရွင္းျပေလ့ ရွိတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း ပါပါႀကီးကို ႏွိပ္နယ္ေပးရင္း သိခ်င္တာေတြ အၿမဲေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္၊ ပါပါႀကီးက က်ေနာ္တို႔ အာယုတို႔ကို အၿမဲေျပာေလ့ရွိတာက “ေဟ့ေကာင္ေတြ မင္းတို႔ စာတတ္မွျဖစ္မယ္ ပညာသင္ၾက၊ စာမတတ္ရင္ မင္းတို႔ေခြးဘ၀ေရာက္မယ္ မင္းတို႔ငါတို႔ရဲ ႔တိုင္းျပည္လည္း ေခ်က္ထဲက်သြားမယ္” က်ေနာ္ယေန႔ အခ်ိန္ထိ မွတ္မိေနေသး ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔အာယုတို႔ ပါပါႀကီးမွာခဲ့သလို မလုပ္ႏိုင္ေသးတာကို ပါပါႀကီးအခုခ်ိန္ထိ ရွိေနေသးရင္ ေတာင္းပန္လိုက္ခ်င္ပါတယ္၊ ပါပါႀကီးရယ္…. က်ေနာ္တို႔ အခုအခ်ိန္ထိ ႀကိဳးစားေနဆဲပါလို႔၊ ပါပါႀကီး ေျပာတဲ့အတိုင္း က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ႀကီးေတာ့ ျဖစ္ေနတာေတာ့အမွန္ပါ၊ ပါပါႀကီး ယခုအခ်ိန္အသက္ရွင္၍ ရွိေနေသးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပါပါႀကီး မ်က္ျမင္ပဲေပါ့ေနာ္….

ထိုအခ်ိန္က ပါပါႀကီးကေျပာခဲ့တာေတြရွိေသးတယ္ သူ႔သားအႀကီးနဲ႔ သမီးအႀကီးကို ဆရာ၀န္ လုပ္ေစခ်င္ခဲ့တယ္တဲ့၊ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ တာ၀န္ေက်ေၾကာင္း ဒါေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ တာ၀န္မေက်ေၾကာင္း ျပန္ေျပာခဲ့တယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ကို လုပ္ခိုင္းတာ ျပည္သူအမ်ားအျပား ကိုကုသႏိုင္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြ ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့တာေလ၊ အခုေတာ့ သူတို႔က တပ္ထဲမွာဆရာ၀န္သြားလုပ္ေနေတာ့ ပါပါႀကီးခမ်ာ သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ နည္းနည္းလြဲသြားတာကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနခဲ့တယ္၊ တခါတခါလဲ သူကျပန္ၿပီး ပီတိျဖစ္မိတာက ဘယ္လိုဆရာ၀န္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ လူသားမ်ားကို ကယ္တင္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္ေတြျဖစ္ေတာ့ ကုသိုလ္ရတာခ်င္းအတူအတူပဲလို႔လဲ ေျဖသိမ့့္ခဲ့ျပန္တယ္ေလ၊ ဒါေပမယ့္ သူက အာယုကို အၿမဲတမ္း မွာေလ့ရွိတာက “ေဟ့ေကာင္ မင္းအကိုနဲ႔ အမေတြလို တပ္ထဲမွာ ဆရာ၀န္သြားမလုပ္နဲ႔ေနာ္ တျခားအလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ ျပည္သူကို အက်ိဳးျပဳရင္ေတာ္ၿပီ” တပ္ထဲဲမွာ ဘာအလုပ္ပဲလုပ္လုပ္ အာဏာရွင္မ်ားကို သက္ဆိုးရွည္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ အာဏာရွင္မ်ားကို အသက္ဆက္ေနေၾကာင္း၊ အာဏာရွင္ယႏၱရားကို လည္ပတ္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပါပါႀကီး အၿမဲတမ္းမွာေနခဲ့ပါတယ္ …….

(ဆက္ရန္…ေမွ်ာ္…..)

(မွတ္ခ်က္၊ ၊ ဤဇတ္လမ္းသည္ ျဖစ္ရပ္မွန္ျဖစ္ပါတယ္ က်ေနာ္ေရးတတ္သလိုေရးထားျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စာဖတ္သူမ်ား မဖတ္တတ္မည္ကို စိုးရိမ္မိပါတယ္ ေနာက္ထပ္ေရးရန္ လိုလားသူမ်ားရွိပါက အခန္းဆက္မ်ားကို ၿပီးဆံုးေအာင္ ေရးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို ေျပာၾကားလိုပါတယ္)

ကိုေဇာ္